Dag 52 Sainte Foy la Grande Pellegrue 21,3km

Een relaxte dag vandaag. Tenminste dat dacht ik. Vanwege de geringe kilometers kon ik rustig opstarten. Eerst naar de bakker en dan ook nog even bij de pharmacy langs om een nieuw brilletje te scoren. Ik heb het al eerder gezegd. Een plaatsje aan de rivier is mooi maar er vandaan gaan betekent klimmen. De eerste uren alleen maar. De zon is ook vanaf de ochtend al erg actief. Die combi maakt het zwaar. Ik probeer ook constant mijn overnachting voor morgen te regelen. Dat gaat via een contactpersoon. Deze zoekt een adres en je wordt daarover teruggebeld. Uiteindelijk krijg ik contact. Ik ben benieuwd.
Als ik in de gite aankom is Didier er ook al. Hij was ook in de gite afgelopen nacht. Verder zijn er nog drie Franse mannen die ik allemaal ben tegengekomen vandaag. Terwijl ik de douche in wil stappen vraagt Didier of ik mee wil eten. Hij regelt het menu met pasta kaas en wijn. De anderen hebben brood en een dessert. We eten met zijn vijven. Ze vragen of ze Engels moeten spreken maar ik zeg ze wel te kunnen volgen als ze tenminste langzaam spreken. Nou dat valt niet mee voor een Fransman. Hoe dan ook, we zitten samen aan tafel om de maaltijd te gebruiken. We lachen, vertalen waar nodig en hebben het vooral naar ons zin. En zo zie je dat ook al is er een taalbarrière je nog prima met elkaar om kan gaan als er in ieder geval wederzijds respect is. Wederzijds respect, zou dat niet altijd het gevleugelde woord moeten zijn? Het vervelende hiervan is dat je slechts een zijde hiervan in eigen hand hebt. Dat wederzijdse moet je maar afwachten. Maar er is nog zoiets als: je oogst wat je zaait.
Ik bel nog een keer de contactpersoon voor mijn overnachting. Ze is er nog mee bezig. Dat wordt voor morgen nog een verrassing. Maar dat zie ik morgen wel weer gebeuren. De Fransen gaan een kaartspel spelen terwijl ik mijn blog schrijf. Morgen op tijd eruit voor een etappe van 25,7km.