Dag 53 Pellegrue La Rèole 24,2 km
24 mei 2018 - La Réole, Frankrijk
Gisteren helemaal vergeten te zeggen. Ik kwam als 5e in de gite van 6 personen met 3 stapelbedden. Het is te raden dat de onderste bedden al bezet waren. Ik maakte mijn gezelschap duidelijk dat ik niet bovenin zou gaan liggen. Dan de matras er maar uit en op de grond. In de kamer met een stapelbed liggen twee Franse vrienden. Jean Luc nodigt me uit om bij hen te gaan liggen omdat zij meer ruimte hebben. We moeten hartelijk lachen als we zien dat we alle drie een hoofdlampje ophebben. Ja dan kunnen we het licht beter nog even gewoon aanlaten .
De dag begint goed. De temperatuur is goed en de zon speelt verstoppertje achter de wolken. Nou ik ga hem niet zoeken. Na een uur of twee gelopen te hebben kom ik in een plaatsje. Wat heb ik zin in een bak koffie. Dan loop ik voorbij een refuge van de vrienden van Vezelay. Ik heb al eerder twee keer bij hen gelogeerd. Ik wordt direct door de dienstdoende vrijwilligers aangesproken en... ze bieden me een kop koffie aan. Dat fietst er wel in.
Als ik verder ga regent het. Dat wordt de poncho aan. Deze is afgelopen weekend gewisseld en het verschil is te merken. Tegen 12 uur ga ik lunchen. Mijn keuze valt op een toegangspoort met afdak bij een kerkhof. Heerlijk droog en uit de wind en ik kan weer vers water tappen. Ook nog maar eens bellen over mijn overnachtingsadres. De vrouw heeft iemand gevonden die Engels spreekt. Ik bel haar vervolgens en ze zegt dat ik welkom ben. Er is alleen een nadeel dat ze pas om 19.00 thuis is. Ze pikt me op bij het station want ze komt aan met de trein. Als we naar haar huis rijden blijkt dat dit al 5km in de richting van morgen is. Nu is mijn overnachting voor morgen wel heel erg dichtbij. Veronique biedt aan een andere overnachting te bellen en de andere te annuleren. We gaan snel eten want haar man Marc zal pas laat thuis zijn. Heerlijk er wordt weer een keer gekookt, ik heb weer een heerlijk bed met privacy en mijn wasje wordt gedaan. Eigenlijk allemaal vanzelfsprekendheden die eigenlijk toch bijzonder zijn. Voor heel veel mensen zijn deze zaken echt niet vanzelfsprekend. Daar moeten we ook maar eens bij stilstaan
De dag begint goed. De temperatuur is goed en de zon speelt verstoppertje achter de wolken. Nou ik ga hem niet zoeken. Na een uur of twee gelopen te hebben kom ik in een plaatsje. Wat heb ik zin in een bak koffie. Dan loop ik voorbij een refuge van de vrienden van Vezelay. Ik heb al eerder twee keer bij hen gelogeerd. Ik wordt direct door de dienstdoende vrijwilligers aangesproken en... ze bieden me een kop koffie aan. Dat fietst er wel in.
Als ik verder ga regent het. Dat wordt de poncho aan. Deze is afgelopen weekend gewisseld en het verschil is te merken. Tegen 12 uur ga ik lunchen. Mijn keuze valt op een toegangspoort met afdak bij een kerkhof. Heerlijk droog en uit de wind en ik kan weer vers water tappen. Ook nog maar eens bellen over mijn overnachtingsadres. De vrouw heeft iemand gevonden die Engels spreekt. Ik bel haar vervolgens en ze zegt dat ik welkom ben. Er is alleen een nadeel dat ze pas om 19.00 thuis is. Ze pikt me op bij het station want ze komt aan met de trein. Als we naar haar huis rijden blijkt dat dit al 5km in de richting van morgen is. Nu is mijn overnachting voor morgen wel heel erg dichtbij. Veronique biedt aan een andere overnachting te bellen en de andere te annuleren. We gaan snel eten want haar man Marc zal pas laat thuis zijn. Heerlijk er wordt weer een keer gekookt, ik heb weer een heerlijk bed met privacy en mijn wasje wordt gedaan. Eigenlijk allemaal vanzelfsprekendheden die eigenlijk toch bijzonder zijn. Voor heel veel mensen zijn deze zaken echt niet vanzelfsprekend. Daar moeten we ook maar eens bij stilstaan
Gelukkig had jij vandaag meer slaapprivacy, kijk, dat hadden wij vroeger dus weer niet !
Het is leuk om te lezen hoe je geniet van simpele dingen als een bakske koffie, een broodje onder een afdakje met poncho aan, vers getapt water en... iemand die voor je kookt. Al die dingen wensen we je morgen ook weer, behalve dan die poncho, want da's maar noodzakelijk kwaad. Geniet weer, Bart, als het ff kan met een lekker biertje of een glaasje Bordeaux.
Rusten:
Laat uw zaken rusten, wanneer je 's avonds gaat rusten.
Broer Bon camino
met eten en slapen,het zijn de kleine dingen die het zo mooi maken Bart.
Ik hoop dat je vandaag een droge dag treft, dat loopt een stuk lekkerder.
ik ga vandaag naar jouw meissie toe en ga natuurlijk ook weer een kaarsje opsteken.
succes vandaag.