Dag 95 Ribadiso da Baixo Labacolla 32km
5 juli 2018 - A Lavacolla, Spanje
Gisteren niet eerlijk geweest tegen mijn trouwe volgers. Ik was gisteren dood ziek en wilde niemand ongerust maken. Gisteren was een heerlijke wandeldag en ik kwam dan ook redelijk ontspannen aan. Nog twee haltes te gaan moet geen problemen opleveren. Dan gaat het verhaal dat er bijna geen slaapplaatsen beschikbaar zijn in Pedrouzo dus wijken we uit naar een plaats verder Labacolla. Ik neem me al voor om de laatste kilometers een taxi te nemen. Ik ga geen 30km doen met mijn enkelblessure. Als ik het restaurant in ga bekruipt me een gevoel van misselijkheid. Ik moet naar buiten. Ik loop wat rond en besluit op mijn bed te gaan liggen. Ik lig amper of ik snel naar het toilet. Alles komt er uit. Even later een tweede golf. Wat voel ik me beroerd. Ik ga liggen en wordt even later wakker. Ik voel wat vochtigheid in de bilnaad en jawel dat kan er ook nog wel bij diarree. Op dat moment komen Hermann en Catharine uit het restaurant en brengen de was mee. Ik heb dus in ieder geval een schone onderbroek. Ik was de bevuilde broek meteen uit en rol deze in mijn handdoek. Sneller drogen gaat niet. Even later gebeurt hetzelfde dus heb ik steeds een schone maar natte onderbroek om aan te trekken. Je moet iets als je maar twee onderbroeken in je rugzak hebt zitten. Uiteindelijk heb ik dit in totaal 5 keer moeten herhalen. Wat voel ik me hulpeloos en ellendig. Ook dit nog. Wat een Camino.
Catharine gaat naar de eigenaresse van de albergue om te vragen of er medicijnen zijn. Zij belt naar een pharmacy en om 23.30uur wordt er op de deur geklopt. Medicijnen tegen braken en tegen diarree. Wat een service. De nacht breng ik uiteindelijk vooral door op het toilet. Ik ben gebroken als om 06.00uur het alarm gaat. Wat nu te doen. Ik besluit te lopen en dan een taxi te nemen. Onderweg kom ik een Zweeds echtpaar tegen die ik al vaker gezien heb. Ook zij voelen zich niet goed vanwege braken en diarree. Gelukkig, ik ben niet de enige. Er zal wel een caminovirus rond dwalen. Rond de middag bel ik een taxi, ook Hermann op en ga naar de eindbestemming. Na aankomst ga ik naar bed en slaap tot 18.00uur. Ik voel me beter maar nog niet helemaal top. We gaan zien wat de komende nacht gaat brengen. Erger kan het haast niet worden. Mijn Caminom
Catharine gaat naar de eigenaresse van de albergue om te vragen of er medicijnen zijn. Zij belt naar een pharmacy en om 23.30uur wordt er op de deur geklopt. Medicijnen tegen braken en tegen diarree. Wat een service. De nacht breng ik uiteindelijk vooral door op het toilet. Ik ben gebroken als om 06.00uur het alarm gaat. Wat nu te doen. Ik besluit te lopen en dan een taxi te nemen. Onderweg kom ik een Zweeds echtpaar tegen die ik al vaker gezien heb. Ook zij voelen zich niet goed vanwege braken en diarree. Gelukkig, ik ben niet de enige. Er zal wel een caminovirus rond dwalen. Rond de middag bel ik een taxi, ook Hermann op en ga naar de eindbestemming. Na aankomst ga ik naar bed en slaap tot 18.00uur. Ik voel me beter maar nog niet helemaal top. We gaan zien wat de komende nacht gaat brengen. Erger kan het haast niet worden. Mijn Caminom
heel veel succes morgen. ik steek een kaars voor je op en dan komt het goed.
Heel veel beterschap ermee en nu maar hopen dat die pilletjes zijn werk gaan doen.
We leven met je mee hoor hier in Brabant.
Wandelgroet José
wij krijgen vast nog een eindverslag..geniet vandaag 🙋groeten van Anno en Gerrie
Kom op je bent er bijna
Dorothea und Peter
Wat een ellende. Hou vol , de eindstreep is inzicht.
Doorzettingsvermogen:
Moed en doorzettingsvermogen zijn tovenaars, die alle moeilijkheden en versperringen voor je uit de weg ruimen.
Broer, Bon camino
Laat Bart niet in z n broekje staan. Wat vreselijk . S avonds de grootste Lol
De volgende dag zijn broekje vol. Goed dat je er bijna bent. Ik heb met je te doen. XX GROETJES VAN M.j.