Dag 40 Neuvy Saint Sépulchre Gargilesse 25km

Als ik fris en monter mijn hotelletje buiten stap kom ik de man en de ezel tegen. Ik spreek hem aan en ofschoon hij alleen Frans spreekt maakt hij me duidelijk dat hij uiteindelijk toch over de brug gekomen is. Zo zie je koppig maar uiteindelijk wel toegeven. Ik heb mijn plan voor vandaag gemaakt. Ik wil op tijd in Gargilesse zijn. Vanwege Hemelvaart heb ik nog niet gereserveerd. Om dat te kunnen wil ik gaan liften naar het eerste plaatsje. Dan heb ik weer een wandeltocht van een 20km. Als ik vlak bij de kerk ben kom ik de Duitse dames weer tegen. Toch maar eens voorstellen. Het zijn Angelica en Brigitte. Elkaar jaren geleden tegengekomen op de Camino en een vriendschap eraan overgehouden. Zij zijn in Bouzais begonnen. Hun plannen zijn een taxi naar het eerste plaatsje en dan de tocht vervolgen. Of ik mee wil rijden. Tuurlijk wil ik dat. Scheelt me weer liften. Wanneer ik mijn deel wil betalen zegt Angelica niets daarvan te willen weten. Zij hebben mij uitgenodigd. Hoe aardig. Dan nu even bellen voor een overnachting. Alles vol maar ik kan het op de camping proberen. Daar heb ik een chalet voor de pelgrimsprijs van €18,00. Na enkele uurtjes lopen wil ik even pauzeren maar kan nergens een schaduwrijjke plaats vinden. Dan kom ik bij een klein kapelletje. De deur is open en het is er heerlijk koel. Mooi dat dit kan. Bij ons zou het al zijn leeggeroofd. Ik besluit hier mijn kaars op te steken die ik mee heb gekregen in Vessem. Door de warmte is deze behoorlijk kromgetrokken in mijn rugzak. De reden dat ik de kaars opsteek is dat ik vandaag 40dagen onderweg ben. En 40 is bij meerdere religies een speciaal getal. Het heeft te maken met vasten en boetedoening maar ook met voorbereiding en verwachting. Noach wachtte 40dagen voor hij de Ark opende. Mozes moest 40 dagen wachten op zijn 10 geboden. Het is de 40 daagse periode van een belangrijke gebeurtenis. Dan komt een periode van rijping alvorens er een metamorfose van een nieuwe fase plaats gaat vinden. De relatie met Ali Baba en de 40 rovers zie ik dan weer niet direct. Hoe dan ook ik sluit een periode af en morgen begint er een nieuwe.
Als ik een paar kilometer voor mijn chalet ben passeer ik Angelica en Brigitte weer. Zo gaat dat enkele keren per dag. Ik zeg dat ik voor het bier ga. Een paar honderd meter verder ben ik getuige van een licht motorongeluk. Een jong stel schuift in de bocht onderuit. Ik denk door de fijne kiezel die er ligt. Het meisje haar schoen is zo ver afgesleten dat een licht bloedende voet zichtbaar is. Ook haar knie is beschadigd. Ze spreken wat Engels en ik besluit bij ze te blijven om ze gerust te stellen. De jongen belt de hulpdiensten en ik assisteer hem met mijn Google Maps. Binnen korte tijd is er een ambulance met 4man een pilitieauto met 3man en een brandweerauto met 3man. De vrouw wordt meegenomen en ik wens haar het beste. De jongen gaat verder op zijn motor en bedankt me dat ik bij ze gebleven ben. Ach ik had toch niet veel meer te doen en wat is nou tijd. En dat biertje heb ik zeker nog genuttigd op de camping.