Dag 14 Aubigny les Pothées-Lalobbe 19,2km
15 april 2018 - Lalobbe, Frankrijk
Vandaag samen met Marleen gelopen. Ik loop wel eens vaker met Marleen. Meestal als zij mij vergezeld als gelegenheidsloopster tijdens de 4Daagse. De voorkeur is dan de 3e dag. De dag van de zeven heuvelen. Voor vandaag staat op de planning de heel veul heuvelendag. Ze hebben hier gewoon niks anders. Jord zette ons af waar we de dag ervoor waren opgehaald. Waar we gisteren begonnen met een uurtje vlak beginnen we meteen met een stevige klim waarbij ik al moest stoppen om op adem te komen. Alsof dat de enige moeilijkheid was. Er volgden nog wat heerlijke modderige bospaden . Maar ook geweldige mooie glooiende wegen die ons de meest fantastische vergezichten bezorgden. Er was een afdaling zo steil dat er maar schotten in gemaakt waren zodat er een trapje gecreëerd was. Het mooiste was wel een 1,5 km durende lichte afdaling in een bos. Een sprookjesbos leek het wel. Volgens Marleen had ik de heks er al bij. Marleen moest trouwens ook nog een grens verleggen toen we door een weiland moesten waarin vaarzen stonden. In plaats van uit nieuwsgierigheid naar ons toekomen renden ze weg. Toch waar van die heks waarschijnlijk. Terwijl Marleen en ik ons overgaven aan al het mooie wat ons maar bleef verbazen was Jord op zoek naar een overnachting voor mij. Alle opties bleken of niet mogelijk of geen gehoor. De tijd begint een beetje te dringen. We gaan het zien. Dan komen we bij een ontzettend modderig pad en gebeurt datgene waar ik al enkele dagen bang voor ben. Ik ga door mijn enkel en val. Ja, ik val ook nog in de modder. Ik kerm van de pijn. Nee net nu alles zijn weg begint te vinden en het steeds soepeler gaat overkomt me dit. Net 3km voor de geplande stop. (Waarvan nog niemand had gereageerd). Marleen helpt me overeind en ik strompel verder. Een kleine honderd meter en daar is de verharde weg. Snel aan Jord de positie doorgegeven en hij is er binnen 10 minuten. Wat nu? Maar weer eens kijken of er een overnachting geregeld kan worden. Blijkt er in het plaatsje waar we zitten een adres te zijn. Ik bel en krijg te horen dat het eigenlijk voor die avond niet uitkomt. Als ik vertel wat me is overkomen kan ik toch komen. We arriveren tegelijk met de heer des huizes. Hij was al op zoek gegaan naar ons omdat hij dacht dat ik onmogelijk kon lopen. Na een kopje koffie zegt de vrouw of ze mijn enkel mag bekijken. Voelt en doet wat bewegingen. Smeert een zalfje legt een rekverbandje aan en legt er een coolpack op. Ze blijkt een sportletsel verpleegkundige te zijn. Dat kan een mens niet verzinnen. Is dit nu de hand van Jacobus waar men het steeds over heeft. Dan wordt ook duidelijk waarom het eigenlijk niet uitkwam. Ze moeten die avond zelf weg. Ik vraag of ze voor mij een pizza regelen en zij leggen uit waar mijn kamer en sanitair is. Ze gaan en laten mij (Een wildvreemde) in hun huis achter. Ik hoop dat morgen de schade meevalt en ik mijn tocht kan voortzetten.
O ja, ondanks dit laatste vergeet ik het bijna. Jord en Marleen hartstikke bedankt voor een kei tof weekend.
O ja, ondanks dit laatste vergeet ik het bijna. Jord en Marleen hartstikke bedankt voor een kei tof weekend.
Uiteraard hoop ik dat de schade morgen mee valt en anders kan je altijd nog op je staf leunen.
“Break a leg” en een goede nachtrust gewenst!
☘️ Gr Miranda
Dit is niet leuk te lezen,nu maar hopen dat het morgen meevalt en dat je kunt starten. Wel fijn dat marleen en Jord er nog bij waren.
Maar ook die lieve mensen die hun huis aan jouw toevertrouwen.
Nou jongen neem de rust met je pootje omhooggevallen. En dan maar hopen dat je goed kunt slapen en morgen weer je wandelschoenen aan kunt .
Succes van ons alle
Veel wijsheid morgen 😉
Sterkte morgen !
verslag van zaterdag is bij mij niet aangekomen.
kan het via dit verslag wel terug kijken.
zeg Bart geen gekke streken he menneke, blijf op je benen staan he.
de foto's laten weer een prachtige omgeving zien,maar sla die modderpaden maar over als het mogelijk is.
sterkte met je enkel.
Kracht:
Vergeet nooit, dat er in je binnenste een kracht sluimert, die het je mogelijk maakt boven je lijden uit te stijgen en het te overwinnen.
Bart, Bon Camino
Hopelijk ben je vandaag goed van start kunnen gaan.
Succes
Behalve leuk worden de verhalen steeds spannender om te lezen.💪
Groetjes Annelies.👏👏