Dag 3 Postel Meerhout 27,3
4 april 2018 - Meerhout, België
Na het ontbijt verlaat ik de Abdij van Postel. Pater Raf bedankt voor de goede zorgen en de groeten in Reusel. Ik vertrek samen met Michiel en Marijke en na een uur gaan ze door. Ik ben weer alleen Op de een of andere manier zíjn mijn voeten, rugzak en de rest van mijn lichaam nog geen drie eenheid. Toch zíjn er momenten dat ik het gevoel krijg dat ik eindelijk wandel.
Vandaag uren langs het kanaal. Het eerste stuk het kanaal Dessel Turnhout. Een rustig kanaal met groene oevers. Wat een stilte behalve dan dat geweldige fluitconcert door de vogels gestoord door het getik van de specht. Het geluid wordt compleet door de monotone geluiden van twee binnenvaartschepen. Wanneer ze mij passeren ruik ik de diesellucht. Bij de kruising van kanalen bsluit ik een korte pauze in te lassen. Ik schuif aan bij Gust en zijn verzorgster. Zij kan vertalen want Gust heeft zo in de gaten dat ik uit Holland kom. Dat hoort hij aan mijn klappen. Gisteren is Gust 93 geworden. Als Ik hem vertel dat de kaarsjes duurder zijn dan de taart kijkt hij me aan..... Ik realiseer me de taalkloof. Ik vervolg mijn weg en kan na twee uren kei harde wind op kop eindelijk afbuigen naar Rosselaar. Ik word aangesproken door een oude man die vraagt hoe ver ik nog moet. Ik maak van de gelegenheid gebruik om wat water te vragen. Kom maar mee. Ik zet mijn rugzak bij de achterdeur. Hij zet zijn schoenen ernaast. Ik mag ze aanhouden want de kuisvrouw komt toch morgen. We praten nog wat aan de keukentafel en als ik wil gaan zegt hij terwijl hij mij een flesje mulitvitaminen geeft: Hier stikt dees ok mar in oe tas. Áls ik hem bedank zegt ie dat ik maar een weesgegroetje voor hem moet bidden als ik aan kom.
Vandaag uren langs het kanaal. Het eerste stuk het kanaal Dessel Turnhout. Een rustig kanaal met groene oevers. Wat een stilte behalve dan dat geweldige fluitconcert door de vogels gestoord door het getik van de specht. Het geluid wordt compleet door de monotone geluiden van twee binnenvaartschepen. Wanneer ze mij passeren ruik ik de diesellucht. Bij de kruising van kanalen bsluit ik een korte pauze in te lassen. Ik schuif aan bij Gust en zijn verzorgster. Zij kan vertalen want Gust heeft zo in de gaten dat ik uit Holland kom. Dat hoort hij aan mijn klappen. Gisteren is Gust 93 geworden. Als Ik hem vertel dat de kaarsjes duurder zijn dan de taart kijkt hij me aan..... Ik realiseer me de taalkloof. Ik vervolg mijn weg en kan na twee uren kei harde wind op kop eindelijk afbuigen naar Rosselaar. Ik word aangesproken door een oude man die vraagt hoe ver ik nog moet. Ik maak van de gelegenheid gebruik om wat water te vragen. Kom maar mee. Ik zet mijn rugzak bij de achterdeur. Hij zet zijn schoenen ernaast. Ik mag ze aanhouden want de kuisvrouw komt toch morgen. We praten nog wat aan de keukentafel en als ik wil gaan zegt hij terwijl hij mij een flesje mulitvitaminen geeft: Hier stikt dees ok mar in oe tas. Áls ik hem bedank zegt ie dat ik maar een weesgegroetje voor hem moet bidden als ik aan kom.
Doorzettingsvermogen
"Doorzettingsvermogen is de kroon op goede eigenschappen". Beste Broer slaap wel en morgen uitgerust naar Averbode. Dan zitten er de eerste 100 km erop
Respect, je kunt het op naar dag 4.
Yvonne
de krant kan daar niet tegenop.
succes vandaag Bart.
Succes vandaag in gedachte zijn we bij jou.
Annelies en Ger.👞👍🏻
Heel leuk om je verslagen te lezen.
Succes vandaag.
Ga zo door
We zijn trots op je hoor .