Dag 93 Gonzar San Xulián 20,1km

3 juli 2018 - San Xulian, Spanje

De nacht was apart. De tweepersoonskamer die Hermann heeft geboekt is voorzien van een tweepersoons bed. Een intiemere verbroedering tussen Duitsland en Nederland kan ik me niet indenken. De dag begint met twee paracetamollen. Ik die altijd tegen pijnstillers voor het lopen is zondig tegen mijn principes. Ik kan niet anders. Ik wil geen dag toegeven. Ik wring me in mijn bandage en ga op pad. Binnen enkele minuten loopt het zweet in straaltjes van mijn gezicht. Niet vanwege de inspanning maar vanwege het vechten met mijn enkel. Ik ben volop bezig te proberen een normale pas te zetten. Uiteindelijk duurt dat wel een uurtje. Ik kom onderweg een dame uit Taiwan tegen. We zijn beiden langzame lopers dus ik kom haar merrdere keren op een dag tegen. Ze ziet dat het moeilijk met me gaat en vraagt of ze wat kan doen, zo aardig. Als ik ergens zit voor een bakkie koffie komen Bruce en Loretta voorbij samen met Liesl. Met deze drie hebben Hermann en ik gisteren gegeten. Liesl komt uit Zuid Afrika. Toen we vroegen of ze Duitse roots had, vanwege haar naam, zei ze dat haar moeder fan was van de Sound of Music. Liesl blijft om ook een bakkie te doen en de anderen gaan verder. We lopen na de koffie samen op. Gisterenavond reageerde ze wat afwijzend op de vraag waarom ze de Camino loopt. Ze komt er op terug. We hebben een openhartig gesprek. Ze komt uit een scheiding en wil haar waardigheid en onafhankelijkheid weer vinden. En die heeft ze ook gevonden. Zo zie je maar dat ieder zijn unieke motivatie heeft. Het gaat lanzaam en ik word natuurlijk ingehaald door mensen die mij gisteren echt zagen strompelen. Velen vragen hoe het nu met me gaat. Iedereen steekt me een hart onder de riem, mijn Camino vrienden. Uiteindelijk kan ik de 20km zelfstandig uitlopen. Tuurlijk is het een zorg minder dat Hermann de aubergue al gereserveerd heeft. Hij en Catharine gaan alvast vooruit om de bedden in orde te maken. Mijn bedje is weer gespreid.
Het is een kleine albergue dus meteen een intieme sfeer. Natuurlijk zingen we weer maar het klapstuk is de eigenaresse die een klassieke zangopleiding heeft gehad. Het Ave Maria geeft mij kippevel. Wat een avond.
Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

16 Reacties

  1. Miranda marcelis:
    4 juli 2018
    WoW Bart wat ben je toch een doorzetter. Echt trots op je. Ga zo door. Echt super. Morgen weer een nu dag nog ff volhouden. Maar gaat je lukken ☘️Gr Miranda
  2. Ben:
    4 juli 2018
    Met kleine stapjes en veel vrienden komt Santiago dichterbij!
  3. Ruud de Groot:
    4 juli 2018
    zo kennen we je weer, petje af hoor, zo blij dat je doorgaat!
  4. Richard Jonkers:
    4 juli 2018
    Gelukkig, je hebt kunnen lopen. We waren echt bang dat je in het zicht van de haven zou stranden. Hermann is zo te zien niet alleen een vriend tijdens de camino. Mooi om mensen op deze manier te leren kennen.
  5. Berry:
    4 juli 2018
    Dat doet ons Marie op het pleintje goed: Bart vervolgt zijn camino met succes (en paracetamol) en een klassieke serenade. Herman is weer goud waard en de nachtrust is verzekerd. Poot en duim omhoog, morgen ga je er weer voor.
  6. Ineke van der pennen:
    4 juli 2018
    oh wat was ik bang dat je niet kon lopen vandaag. Jolanda nog een app gestuurd of ze al iets van je gehoord had gisteren middag.gelukkig stuurde ze dat je was gestart. kaarsje heeft geholpen!. Wat een lieve mensen om je heen Bart. Nog 2 dagen en dan zie je jouw rijkdom staan en kun je ze helemaal fijn knuffelen. hoe heerlijk is dat. nog ff volhouden dus. veel succes weer vandaag.
  7. Claudi:
    4 juli 2018
    Als de nood het hoogst is is de redding nabij. God zij dank je hebt gelopen of was het Jacobus zij dank. Misschien wel Hermann zij dank. Chapeau Bart.... Het gaat je lukken, de finish is in zicht.
  8. Jose Rasenberg:
    4 juli 2018
    Winnaars hebben een plan, verliezers een exuus.
    Top Bart.
    Wandelgroet Jose
  9. Liesbeth:
    4 juli 2018
    Top Bart dat je hebt gelopen, je bent een echte doorzetter.
    Succes vandaag
  10. Els:
    4 juli 2018
    Voor jouw spannend, maar wat denk je van het thuisfront.
    Jeetje weer war grijze haren erbij.
    Maar Bart de aanhouder wint, nog een
    paar dagen en wat kilometerteller en je bent er.
    Super hoor lopen met een paracetamolletje op de koop toe 😷
    Loop ze vandaag met je vrienden.
  11. Ton:
    4 juli 2018
    Beste broer, Chappeau dat je het weer hebt geflikt. Ik weet niet of je al voorbij het stenen kruis bij Ligonde bent gekomen. Het stenen kruis roept de vermoeide pelgrim als het ware toe:
    "Waar eindig je, mijn pelgrim,
    Mijn pelgrim waar ga je naar toe?
    Op de weg naar Santiago,
    Ik weet niet of je aan zult komen....

    De gelouterde pelgrim met zijn ogen (gericht op dit kruis antwoordt in gelijke woorden:
    "als ik nu geen kracht meer heb,
    zal mijn geest ze bieden"
    Om je je nog extra energie en trots te geven en trots dat kun je zijn. We zijn gisteren avond naar Teun geweest die speelde in het stuk ONDINE in de Haagse Schouwburg. Dit was geweldig een uitverkochte schouwburg op een doordeweekse avond . Waarin Teun de rol van tweede rechter speelde met daarnaast nog twee/drie rollen fantastisch. Ik moet je van hem ontzettend veel sterkte wensen.
    Broer, Bon camino
  12. Gerrie govers:
    4 juli 2018
    Wat fijn Bart dat het je toch weer gelukt is ! Wat maakt een paracetamolletje nu uit, het heeft jou er een beetje bij kunnen helpen, en dan s’avonds weer een feestje met de hele club, geweldig toch.
    Geniet van de laatste dagen .
  13. Marcel van den Broek:
    4 juli 2018
    Petje af Bart dat je het nog steeds vol gehouden hebt, ondanks de tegenslagen.
    Houd het nog een paar dagen vol en geniet dan van je welverdiende vakantie.
    Groetjes en tot over een week of 6.
  14. Henk en Jeanne Veltmeijer:
    4 juli 2018
    Heel goed Bart, komt goed!
  15. Loefjes:
    5 juli 2018
    Vandaag 5 juli wilden onze bewoners zoals gewoonlijk na het eten, jou reisverslag horen van gisteren. Helaas was er dus geen maar ze zijn zo verslaafd dat ze jou verhaal van eergisteren dan nog wel een keer wilden horen. De wens van allemaal is dat hun “ Sinterklaas” het einddoel gaat halen en ze wensen jouw alvast een behouden thuiskomst!!! Groeten en zet um op met de laatste loodjes. De Loefjes
  16. Ine van keulen:
    5 juli 2018
    BRAVO