Dag 80 Carrión de los Condes Lédigos 23,4km
20 juni 2018 - Ledigos, Spanje
Het beloofd vandaag een warme dag te worden. Dus vroeg op pad dan maar. Het laatste bed in onze driepersoons kamer is gisteren nog bezet door de Nederlandse Janny uit Groningen. Ook zij staat om 06.00uur mee op en om half zeven is iedereen onderweg. Het is al warm ook al laat de zon zich nauwelijks zien. Om 09.00uur is het zonnetje vol aanwezig en in combinatie met één rechte weg en geen schaduw is dat behoorlijk afzien. Ik kom Janny meerdere keren tegen. Het meest hilarische is wel wanneer ze even aan de kant wil gaan liggen en ze een mierennest heeft uitgekozen als ligplaats. Onderweg wordt ik achterop gelopen door een groepje Italianen. Ik hoor dat ze het over mij hebben en over mijn pelgrimsstaf. Bij het passeren tikt een van heb mij ip de schouder en vraagt of hij de stok even mag vasthouden. Hij geeft hem aan zijn wandelmaat en dan zie ik het, deze man is blind. Hij betast de staf van boven tot onder en spreekt zijn bewondering uit.Eindelijk is daar na 17km de eerste kroeg. Ik pak een salade en een cola. Als ik me geïnstalleerd heb op het terras komt een stel aan uit Zuid Afrika. Ik heb ze gisteren ontmoet. Schept meteen een band die afkomst van de boeren uit Nederland. En jawel even later schuiven ook Hermann Hielke en Thomas aan. De familie is weer compleet. Ik geef toe dat ik me laat horen in het gezelschap. Dat resulteert in een opmerking van....... jawel een Nederlander. Danny uit Driebergen. Op de fiets vanuit Nederland via de Camino Norte naar Santiago gefietst en via de Camino Frances weer terug. Het gaat hem goed af en we hebben een gezellig gesprek. Na de pauze ga ik verder. Op naar mijn slaapadres. Een alberge in een dorpje voor de grote stad die in het boek genoemd staat. Op het einde heeft iedereen mij ingehaald en zitten voor de deur van de alberge te wachten. Ik check in en sluit me aan. Weer de familie compleet. Ik zeg tegen de zuid Afrikanen dat we de volgende keer als we elkaar treffen Sarie Mareis zingen en prompt begint Peter en sluit ik aan. O wat zijn dit heerlijke momenten. Mensen die je nauwelijks kent zo gebroederlijk bij elkaar. De rest gaat verder en ik ga mijn ding doen. Om 18.00uur komen de slapers samen om te eten. Hoe kan het lopen het zijn allemaal Fransen. Maar het spreekt voor zich dat ik niet apart ga zitten maar dat ik me aansluit. De keuze voor het pelgrimsmenu is beperkt. Ik kies voor een vissoep (die ik twee keer opschep) en voor de kip met chamignons. Dat met brood wijn en water en ijsje na voor €10,00. Ik voel me schuldig als ik af moet rekenen. Hoe kunnen ze hier iets verdienen. Ik heb heerlijk gegeten en zoek die tekst ook even op in het Spaans. De jonge serveerster kijkt me verlegen aan als ik haar de tekst toon. Hoe makkelijk is het een vriendelijke opmerking te maken. Wie goed doet goed ontmoet.
Geniet ervan !!!
Fijne dag morgen en hopelijk niet te warm 🌞🍺
My Sarie Marais is so ver van my hart,
Maar'k hoop om haar weer te sien.
Sy het in die wyk van die Mooirivier gewoon,
Nog voor die oorlog het begin.
O bring my t'rug na die ou Transvaal, Daar waar my Sarie woon. Daar onder in die mielies By die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais.
Ek was so bang dat die Kakies my sou vang
En ver oor die see wegstuur;
Toe vlug ek na die kant van die Upington se sand
Daar onder langs die Grootrivier.
O bring my trug na die ou Transvaal,Daar waar my Sarie woon.Daar onder in die mieliesBy die groen doringboom,Daar woon my Sarie Marais.
En nou maar oefenen !
Om je een handje te helpen voor de komende dagen nóg meer tekst:
My Sarie Marais is so ver van my hart,
Maar'k hoop om haar weer te sien.
Sy het in die wyk van die Mooirivier gewoon,
Nog voor die oorlog het begin.
O bring my t'rug na die ou Transvaal, Daar waar my Sarie woon. Daar onder in die mielies By die groen doringboom, Daar woon my Sarie Marais.
Ek was so bang dat die Kakies my sou vang
En ver oor die see wegstuur;
Toe vlug ek na die kant van die Upington se sand
Daar onder langs die Grootrivier.
O bring my trug na die ou Transvaal,Daar waar my Sarie woon.Daar onder in die mieliesBy die groen doringboom,Daar woon my Sarie Marais.
Morgen weer tof lopen en.... zingen !
Zingen:
Zowel de pessimist als de optimist zingen. De pessimist zingt klaagliederen, de optimist jubelliederen.
Broer, Bon camino
Wat een mooie groepsfoto van al die lieve mensen die je steeds tegenkomt. respect voor jullie allemaal.geniet ervan Bart en succes weer vandaag.