Dag 77 Tarjardos Gastrojeriz 30,1km
17 juni 2018 - Castrojeriz, Spanje
Om kwart voor 6 is er al gerommel op de kamer. Ik sta ook maar op. De meseta vandaag. Voor sommigen een reden om te bussen omdat ze niet tegen het eentonige vlakke land kunnen. Ik loop uiteindelijk om kwart voor 7 de deur uit. Het eerste uur ontmoet ik slechts 5 pelgrims. Heetlijk die rust. Dan komen er 3 fietsers aan en ik hoor: hi Bart. Het zijn de drie Colombianen die fietsen hebben gehuurd in Burgos. Ze leveren ze weer in in Leon. Leuk om die jongens weer tegen te komen.
Wat is de meseta mooi. Zo'n geweldige vergezichten. Ik moet toegeven dat de zon zich rustig houdt en dat er een klein briesje staat. Doordat alle graanvelden nog groen zijn werkt het briesje verkoelend. Ik kan me echter indenken dat wanneer het graan oogstklaar is en de thermometer 30graden aangeeft het hier abnormaal heet is. Vandaag is het zo helder dat op rechts het gebergte zichtbaar is aan de Spaanse noordkust. De wind speelt een spel met de korenhalmen alsof er iemand met zijn hand door de velden gaat. Het uitzicht is eindeloos. Hoezo saai, het is een van de mooiste uitzichten die ik gezien heb. Op een zeker moment sta ik op een kruising stil en kijk 360graden om me heen. Zo mooi , jammer dat de foto die ik maak niet weer kan geven wat ik zie. Even later word ik ingehaald door Herman. Een Duitser die ik de avond daarvoor gesproken heb. Hij had mij op de top van de heuvel mijn rondje zien draaien en vroeg zich af waarom. Toen hij zelf op de heuvel was begreep hij het. We raken niet uitgepraat over de schoonheid. Hij loopt verder. Ik ben al om half 1 om mijn bestemming. Ik wil nog even doorlopen om te kijken of de kerk open is als ik achter me hoor roepen: Tilburg Tilburg. Ik kijk om en Herman staat met een glas bier op het midden van de weg. Flexibel zo ik ben draai ik om en loop naar hem toe. We drinken er nog een en dan komen Heike en Thomas. Een Duits stel waarmee Herman afspreekt op de eindpunten. Ik krijg een tip over een prima adres. Dat is wel een kleine 10km verder. Zij gaan verder en ik vraag me af of ik het nog kan. Dan ga ik er maar voor 30km. Een mooie training voor de 4Daagse.
Natuurlijk is het voetbal kijken want Duitsland speelt tegen Mexico. Als Herman een rondje weggeeft en we proosten zet ik het lied ein Ptosit in. Herman vindt het geweldig, een Duits zuiplied ingezet durch ein Holländer. Na de wedstrijd de maaltijd. Onze gastvrouw is uit zuid Korea dus we eten Aziatisch. Heerlijk is het. Even totaal anders. De avond eindigt geweldig als Thomas spelend op de gitaar wat liederen ten gehore brengt. Een aantal daarvan zing ik mee. Wat werkt dit verbroederend. Jammer dat we moeten stoppen . Maar ja morgen staat de wekker weer op 6.00uur.
Wat is de meseta mooi. Zo'n geweldige vergezichten. Ik moet toegeven dat de zon zich rustig houdt en dat er een klein briesje staat. Doordat alle graanvelden nog groen zijn werkt het briesje verkoelend. Ik kan me echter indenken dat wanneer het graan oogstklaar is en de thermometer 30graden aangeeft het hier abnormaal heet is. Vandaag is het zo helder dat op rechts het gebergte zichtbaar is aan de Spaanse noordkust. De wind speelt een spel met de korenhalmen alsof er iemand met zijn hand door de velden gaat. Het uitzicht is eindeloos. Hoezo saai, het is een van de mooiste uitzichten die ik gezien heb. Op een zeker moment sta ik op een kruising stil en kijk 360graden om me heen. Zo mooi , jammer dat de foto die ik maak niet weer kan geven wat ik zie. Even later word ik ingehaald door Herman. Een Duitser die ik de avond daarvoor gesproken heb. Hij had mij op de top van de heuvel mijn rondje zien draaien en vroeg zich af waarom. Toen hij zelf op de heuvel was begreep hij het. We raken niet uitgepraat over de schoonheid. Hij loopt verder. Ik ben al om half 1 om mijn bestemming. Ik wil nog even doorlopen om te kijken of de kerk open is als ik achter me hoor roepen: Tilburg Tilburg. Ik kijk om en Herman staat met een glas bier op het midden van de weg. Flexibel zo ik ben draai ik om en loop naar hem toe. We drinken er nog een en dan komen Heike en Thomas. Een Duits stel waarmee Herman afspreekt op de eindpunten. Ik krijg een tip over een prima adres. Dat is wel een kleine 10km verder. Zij gaan verder en ik vraag me af of ik het nog kan. Dan ga ik er maar voor 30km. Een mooie training voor de 4Daagse.
Natuurlijk is het voetbal kijken want Duitsland speelt tegen Mexico. Als Herman een rondje weggeeft en we proosten zet ik het lied ein Ptosit in. Herman vindt het geweldig, een Duits zuiplied ingezet durch ein Holländer. Na de wedstrijd de maaltijd. Onze gastvrouw is uit zuid Korea dus we eten Aziatisch. Heerlijk is het. Even totaal anders. De avond eindigt geweldig als Thomas spelend op de gitaar wat liederen ten gehore brengt. Een aantal daarvan zing ik mee. Wat werkt dit verbroederend. Jammer dat we moeten stoppen . Maar ja morgen staat de wekker weer op 6.00uur.
Kunnen:
Als de wetenschap bewezen heeft, dat iets niet kan, komt er een enthousiast man, die het doet.
Broer Bon camino
Wandel met plezier vandaag 🌝👍