Dag 72 Los Arcos (Logroño) 27,9km Navarette 12,8km

Ik heb het er nog eens met Ria over gehad en heb mijn plan getrokken. Ik ga een stuk bussen. Logroño is een grote stad en dat maakt de route minder aantrekkelijk. Ik loop door tot Navarette. Een mooi klein plaatsje wat er voor zorgt dat de etappe van morgen geen 30,7km is maar 17.9km. Eerst ontbijt. Heerlijk dat zelfgebakken brood. Even heel anders. Als ik naar de bushalte loop kom ik nogal wat gewonden tegen. Veel mensen met blaren. Daar is de Camino niet op ingericht. Een blarenpost zou hier goed kunnen verdienen. Ik maak kennis met een vrouw uit Mexico. Een klein tenger vrouwtje van 50kg met een rugzak nog zwaarder dan de mijne. Ze is op slippers want ze kan niet in haar wandelschoenen. Van haar tennisschoenen heeft ze de zijkanten weggesneden. Maar ze heeft ze nog wel bij. Ik maak ook kennis met een meisje uit Oostenrijk. Ze loopt op haar slippers want kan niet in haar wandelschoenen. Ze vindt het heerlijk om weer eens Duits te kunnen praten. Dan zie ik mijn Finse vriendinnen. Ze hebben gisteren nadat we samen gegeten hadden besloten om terug te gaan naar Pamplona en van daaruit naar Burgos te gaan. Enkele dagen daar en dan terug naar huis. Met gemengde gevoelens beëindigen ze de reis. We nemen afscheid. Als ik in de buurt ben ben ik altijd welkom in Helsinki.
In Logroño aangekomen gruwel ik van de grote moderne stad. Ik wil hier zo snel mogelijk weg. De binnenstad echter ziet er nog feestelijk uit. Het blijkt dat het jaarlijkse feest van de patroonheilige plaats heeft gevonden. Vandaag is de afsluiting. Ze zijn al druk in de weer om paella te maken. Maar daar wacht ik maar niet op. Ik loop naar de kathedraal om een stempel te bemachtigen en wordt naar de sacrestie gestuurd. Ik open de deur en een oude non wenkt dat ik verder kan komen. Ze zit al klaar met de stempel. Misschien alwel de hele dag. Het zal de stempelnon wel zijn. Of op zijn Frans nondetampon. Ineens zie ik een priester zitten. Hij bereid zich voor op een eucharistieviering. Hij wenst me een Buen Camino. De patroonheilige van de stad staat nog op zijn baar in de kerk klaar om rondgedragen te worden. Ik verlaat de stad en zit weer midden tussen de wijnvelden. Na de Champagne, Chablis, Bourgonje, Bergerac en Bordeaux is het tijd voor de Rioja. Wel even wennen dat die hier zo koud gedronken wordt als ik normaal de witte weglurk. Maar ik pas me gelukkig makkelijk aan. Doe nog mar unne vino. Ik kom op tijd aan in Navarette en moet natuurlijk even de kerk bezoeken. Een Renaissance kerk met hoofdretabel uit de Barok. Wat een glitter en glamour. Niet mijn stijl. Ik ga op tijd naar mijn bedje. Het is koud vanwege de harde wind. Niet echt Spaans maar wel lekker om te lopen. Morgen een relatief korte etappe waarop ik wel weer wat bekenden hoop terug te zien.