Dag 54 Rèole Brouqueyran 25km

Op zich is het een heerlijke wandeldag. De zon komt er niet door en de temperatuur is goed. De vochtigheid is hoog dus al snel loopt het met straaltjes langs mijn gezicht. Gelukkig valt de afstand vandaag mee. Ik zit al een eindje op de route dus mag er een kilometer of vijf af halen. Er staan hier veel zwarte houten loodsen met over de hele lengte deuren. Deze werden gebruikt om tabaksbladen in te drogen. Vergane glorie dus. In ieder dorpje staat wel een kerk. De meesten zijn hier eeuwen geleden al gebouwd. Je merkt gewoon dat het een historische route is. Er is één kerk waar ik naar binnen getrokken wordt. Ik kijk wat rond. Er branden geen kaarsen. Later op de dag begrijp ik dat vandaag de sterfdag is van mijn vader. Laat het nou de Antonius kerk zijn waar ik naar binnen ging en natuurlijk aan hem dacht. Toeval?
Ik had al vermeld dat vandaag een korte etappe zou zijn. Dat heeft een reden. Ik slaap vanavond in een kasteel. Een kasteel waar volgens mijn reisgids al sinds de Middeleeuwen pelgrims onderdak vinden. Stel je voor hoeveel pelgrims mij al zijn voorgegaan. Ik meld me bij een man en dame. François en Charlotte zijn de eigenaars van dit kasteel. Het bestaat al sinds de Middeleeuwen maar is in de loop van de tijd beschadigd en weer opgebouwd en al enkele eeuwen in handen van dezelfde familie. Ik ben dus zojuist begroet door een graaf en gravin. Ik zou de enige gast zijn maar later komt ook Céline binnenvallen. Gelukkig heb ik nog een tolk. Voor het eten laat de gravin ons de privé kapel zien. Het is in barokstijl gebouwd. We eten gezamelijk vanaf een simpel servies maar met zwaar zilver bestek. Ik merk wat onenigheid aan tafel tussen Céline en de graaf. De gravin heeft gekookt in een keukentje van 4 vierkante meter. Trouwens ze leven in een ruimte die niet veel groter is. Het lijkt me arme adel. De ruime sjiek ingerichte vertrekken worden niet gebruikt. Als ik na het eten met Céline nog even buitenzit vertelt ze me waar de gesprekken allemaal over gingen. Dat mevrouw een goed katholiek was en van zuivere adel. Dat de revolutie ze veel ellende heeft bezorgd. Dat meneer niet gelooft in biologische wijnteelt. Onzinnige opvattingen die duurzaamheid. Kijk zegt Céline tegen mij. Daarvoor is hier in Frankrijk nou een revolutie geweest. Om aan de invloed van dit soort mensen een einde te maken.
Van nu af aan heeft voor mij 1789 dus ook een betekenis. Is trouwens ook de code om in de gite van Pellegrue te komen. Over ezelsbruggetjes gesproken. Hoe dan ook. Ik ben vanavond door de gravin bediend. Over revolutie gesproken.