Dag 36 Ainay le Chateau Bouzais 25km
7 mei 2018 - Bouzais, Frankrijk
Ik logeer hier samen met een Fransman die er iedere dag 40km wil lopen. Hij heeft dus gevraagd of hij om 07.00 uur kan ontbijten. Ikzelf sluit een kwartiertje later aan. Het wordt weer een warme dag dus ik wil op tijd vertrekken. Ik sta voor een dilemma. Vandaag 8km langs het kanaal. Onstabiele ondergrond maar wel relatief veel schaduw. Of alternatief over asfalt. Ik ga voor het eerste. Ik moet dan ook niet meer zeiken over ondergrond. Een kwestie van keuze en gevolg. Keuzes zoals we die iedere dag zo vaak moeten maken. Achteraf ben ik tevreden. De schaduw doet me goed en als er eens een beetje wind is voelt die verkoelend omdat die over het water gaat. Wanneer ik in Orval kom en met nog 3km te gaan het etablissement Le Jean Bart tegenkom vind ik dat ik wel een biertje verdiend heb. Blijkt Jean Bart een kaper te zijn geweest. Bekend om zijn moed en behendigheid. Ik voel me meteen thuis. Ik moet me wel opladen om het laatste stuk te doen. Als ik aankom wordt ik hartelijk begroet door mijn gastvrouw. Zij runt dit onderkomen deze weken. Meteen wordt er een koud biertje geregeld. Gerard de buurman zit er ook. Hij heeft de sleutel van de kerk en ik krijg een privé rondleiding. Misschien zegt mijn gastvrouw mag je zijn "schat " ook nog zien. Na de kerk neemt Gerard me mee naar zijn schuur. Hij doet zijn hoed af en zet een pet op die toebehoord aan de Franse spoorwegen. En dan sta ik in zo'n oude Franse schuur voor een modelspoor landschap wat de hele schuur beslaat. Alles is door Gerard met de hand gemaakt. Zo zie je maar dat er achter een muur heel iets anders schuil kan gaan dan verwacht . Als ik me meld voor het eten bemerk ik iets vreemds aan mijn gastvrouw. Ze heeft spaghetti gemaakt. We zitten samen aan tafel want ik ben de enige gast voor vanavond. Na verloop van de maaltijd zit haar mond vol rode saus. Zelfs op haar armen zitten rode vlekken. Dan weet ik het zeker. Ze is zo blauw als een tientje. Ze vraagt enkele keren hetzelfde. Ze vertelt twee of drie keer hetzelfde. Wanneet ik na het eten naar buiten komt ga om mijn blog te schrijven blijft het binnen stil. Na een uurtje ga ik eens kijken en de tafel ziet er uit zoals ik die achtergelaten heb. En mevrouw ligt te slapen. Bijzondere ervaring dit. Inmiddels is de telefoon al twee keer gegaan. Ze hoort hem niet. En ik ga toch ook niet voor telefoniste spelen. Ik ben benieuwd hoe dit af gaat lopen. Met deze clifhanger zeg ik jullie, à demain.
Ook hier was het weer warm dus verstandig van je om wat schaduw op te zoeken. Weer erg mooie foto's, maar jeetje een gastvrouw die ...Is echt om te lachen.
Gelukkig heeft ze voor je maaltijd gezorgd. Nu maar hopen dat ze morgenvroeg weer de 'normale'kleur heeft. 😗Dus voor straks een goede nachtrust en voor morgen loop ze.
Of had je gastvrouw alle speciaalbiertjes al op? Nu maar hopen dat haar gesnurk niet boven dat van jou uitkomt. Een stiekeme foto was toch leuk geweest 😂
Elke dag kijken wij uit naar je mooie verhaal en je prachtige foto’s. Geweldig om al die bijzondere mensen te ontmoeten , een hele mooie ervaring !! Bart loop met zin morgen weer 🚶🏻♂️👨🏿🚀
Mss verwachtte ze wel dat jij de tafel zou afruimen en ff de afwas doen ... Daarna zou ze gegarandeerd weer wakker worden :-)
Fijn dat je wandelingen weer voorspoedig gaan !
Ook daar kan een zatte vrouw achter zitten. Ik geniet van je verhalen en je prachtige
foto's. Succes verder en houd vol.
Je ziet maar weer op tijd tanken.
Tegenwind:
Houd altijd rekening met tegenwind;als hij gunstiger waait valt het mee.
Broer, Bon camino