Dag 24 Troyes Ervy le Chatel 42,2km

25 april 2018 - Ervy-le-Châtel, Frankrijk

Zo'n dag dat alles toch weer anders loopt. De keuze om met Peter mee te lopen bleek toch iets te ambitieus. Ik werd ook meteen weer met mijn beperking geconfronteerd. De enkel belemmert mij nog steeds. Na twee uur worstelen gooi ik de handdoek in de ring. Ik moet lossen. Zeker ook omdat in Sommeval maar 4 bedden zijn. Reserveren kan niet, de eerste heeft ze. Ik besluit dan ook maar om de volgende etappe aan te doen. Peter is zo vriendelijk voor mij de reservering te maken. Het liften valt tegen. Ik zit natuurlijk op de fietsroute en daar is alleen maar lokaal verkeer. Het weer is guur. Om een pauzeplek te vinden is er een boom waar ik wat uit de wind kan zitten. De halve dag bijna om en nog geen lift. Dan stopt er een oude man met een oude Citroën. Ik kan masr liefst 3km meerijden. Heerlijk zo'n oude bak en dan ook nog door het Franse land. De versnellingspook die als een paraplu handvat in het dashbord verdwijnt doet me terugdenken aan mijn eerste echte auto een Renault 5. Uiteindelijk komt op het eind een geschikte lift toch nog voorbij. Deze zet me in het centrum neer van het dorp waar ik moet zíjn. Mijn adres is nog 3km uit het dorp. Ik heb wat moeite met het adres en besluit google Maps te gebruiken. Deze geeft aan 30min wandelen. Ik ga op weg niet wetende dat dit de kortste weg door het bos is. Een bos (hoor ik later) wat al jaren niet meer onderhouden wordt. Het wordt een nachtmerrie van modder omgevallen bomen onzichtbare paden doornenstruiken en verkeerd lopen. Ik ben hier 1,5 uur aan het worstelen. Bloedende armen en benen. Wat een dag en wat een ontlasting voor mijn enkel.
Ik ontmoet Marijke en Tineke. Deze was ik al tegengekomen voor de kathedraal. Zij lopen de weg in gedeeltes. En ik ontmoet Paul een Duitser uit Aken die opvallend goed Nederlands spreekt. Hij blijkt als kwaliteitsmanager voor Philips te hebben gewerkt in vestigingen over de hele wereld en is nu gepensioneerd. Onze gastvrouw heeft een heerlijk maal gemaakt en onze gastheer schenkt vol trots de lokale Bourgonje. Lokaal? We zitten er enkele kilometers vandaan. Tijdens het eten hebben we het over de bekende 5A andouillette. Paul wilde zich er eerder aan wagen maar werd er door de serveerster op gewezen dat het toch wel een bijzonder gerecht was. Hij had daardoor afgehaakt. Onze gastheer zei dat de worst wel op speciale wijze moest worden klaargemaakt en prompt begon de gastvrouw dit uit te voeren. Drijvend in de witte wijn en overdekt met de beste Franse kaas. Inderdaad een compleet andere smaak beleving. Maar ja ik had me eigenlijk voorgenomen om de andouillette.......Ach ik neem me wel meer voor.

Foto’s

7 Reacties

  1. Berry:
    26 april 2018
    Wat zonde om dure witte wijn te gebruiken als zwembad voor die And......ere worst !
    En dan nog de beste Franse kaas erover. Dommage, dommage. Gelukkig is het met de Bourgogne wel beter afgelopen. Flinke inspanningen weer smakelijk verwoord, Bart.
  2. Ton:
    26 april 2018
    Beste broer. Ik zie op de foto een herkenbare marktplaats. Als ik me goed herinner zat er tegenover een warme Bakker? Ik mis vandaag de nonnen en de paters. Zij hebben de afgelopen dagen zorg gedragen dat je accu weer vol was. Ik denk dat je steeds minder gaat tegen komen.
    Humeur:
    Met een opgewekt humeur kun je vele dingen tot een goed einde brengen, die anders onmogelijk zijn.
    Broer, Bon Camino
  3. Jose Rasenberg:
    26 april 2018
    Hoi Bart ik volg nog steeds je "onderweg" zijn, maar ondanks je enkel kun je gelukkig genieten van het geen je "onderweg" tegenkomt, en wij zo ook. Prachtige foto's komen voorbij. En ook de teksten die je schrijft, geweldig. "Ga zo door" zouden onze meesters en juffen vroegere op de lagere school gezegd hebben. Wandelgroet José
  4. M.j. MATEIJSEN Verster.:
    26 april 2018
    Hallo Bart ik neem jou hoed voor je af. Wat jij allemaal mee maakt. Ook nog met een zere enkel. Hartstikke goed van je. Denk wel aan jezelf hè. Zet hem op de hoed .en probeer het . Met bewondering lees ik je verhalen.
  5. Miranda marcelis:
    26 april 2018
    Hoop voor je dat deze dag wat meer mee zit. Succes met je enkel ☘️Gr Miranda
  6. Els:
    26 april 2018
    Weer een belevenis, eentje om vlug te vergeten, maar ook een om over na te denken.
    Jammer dat ook het weer parten speelt, maar het vervelendste is toch wel die enkel van het.
    Wat denk je van een extra rustdag? . Wij kunnen alleen maar zeggen kop op,borst vooruit, en je gaat ervoor! !!!!!!!!!
    Succes Bart
  7. Corrie Donders:
    26 april 2018
    Bart, bijzonder om jouw verhalen elke dag te lezen. Zeer boeiend. Gisteren hadden we vergadering van de Stichting Donders Archief en vertelde ik over jouw reis. We plaatsen een berichtje op ons Facebook en willen je vragen of je - na thuiskomst - een mooie samenvatting te schrijven voor het Donders Nieuws in het najaar. In het nummer van eind mei vermelden we al wel dat je onderweg bent ooo de camion. Nog heel veel mooie wandeluren en verhalen toegewenst, groetjes van Guus en Corie