Dag 23 Sezanne Troyes 63,4 km

Het afscheid van de nonnen was al net zo hartelijk als dat de ontmoeting was. Zuster Anna Fransoise kwam met de stempel en het verzoek in het gastenboek te schrijven. Komt een van de personeelsleden aanlopen die ook Nederlands blijkt te zijn. Leuk die kakofonie van Nederlands, Frans en Duits door elkaar. Behalve van de zusters neem ik ook afscheid van Michiel. We komen elkaar vast tegen.
Zoals al aangekondigd vandaag een lange etappe om het tijdverlies enigszins te compenseren. Uiteindelijk heeft het me netto ruim 4 loopuren gekost. Na anderhalf uur gelopen te hebben begin ik de moed toch wel wat te veliezen. Op dat moment stopt er een auto. Ze kunnen me tot halverwege brengen. De dame gaat meteen achterin zitten zodat ik goed kan zitten. De vrouw vertelt honderduit. Ze is 84 en heeft in haar jeugd erg veel gewandeld. Als ze me op het afgesproken punt helpen uitstappen krijg ik nog een fles bier in mijn handen gedrukt. Op je gezondheid. Daar zit ik dan in de berm om 11 uur in de ochtend met een fles bier. Het allerlaatste stuk is de weg erg druk. Ik moet nog 14km en ik besluit maar op het kiezelpad te lopen wat parallel loopt aan de drukke weg. Dan op een plek waar het kiezelpad een aansluiting heeft op de weg besluit ik het nog maar eens te wagen. Er stopt een auto waarvan de bestuurder me gebaard in te stappen. Rugzak op schoot want er ligt teveel zooi in. De man zit druk te telefoneren en spreekt een voor mij vreemde taal. Na het telefoongesprek volgt een vreemde conversatie. Hij was afkomstig uit Tunesië en gaf zijn mening over de wereldpolitiek. Palestijnse kwestie, oorlog, kapitalisme, negatieve berichtgeving en dat afgewisseld met pang pang. En ik maar gokken wanneer ik nou oui of non moest zeggen. Maar hij zette me wel in het centrum af. Ik was waar ik zijn moest. Meteen naar de basiliek voor een stempel. Voor de basiliek ontmoette ik in enkele ogenblikken nog 6 pelgrims. Vervolgens mijn onderkomen regelen. Ik begrijp dat ik er niet voor 18.00uur in kan maar besluit maar vast erheen te lopen. Het complex heeft een heerlijke tuin en het duurt dan ook niet lang of ik lig met mijn blote voetjes in het gras. Totdat ik aangsproken wordt door een Belg die vraagt of ik daar ook logeer. Hij biedt aan even te bemiddelen. Hij zegt ook dat hij afgesproken heeft met twee Nederlanders om wat te drinken en of ik zin heb om mee te gaan. Ik gooi mijn spullen op de kamer en loop met Peter mee naar het centrum waar ik Jeanette en Fokke uit Friesland ontmoet. We gaan samen op het terras zitten totdat we honger krijgen. We besluiten dan ook maar meteen samen een hapje te eten. Vooralsnog delen we veel ervaringen betreft routes en overnachtingen en vertellen aan elkaar onze ervaringen. Het voelt meteen alsof we elkaar al jaren kennen. Dit is zo'n unieke ervaring. Morgen besluit ik met Peter te starten. Hij heeft een kar en maakt morgen gebruik van de fietsroute. In ieder geval goed voor het pootje.