Dag 22 Montmort-Lucy Sezanne 31,5km
23 april 2018 - Sézanne, Frankrijk
Vandaag een lang traject op de planning. Via de verharde weg is het zo'n 25 km. De argumenten zijn bekend. Enkel ontlasten en kans op een lift. Aan de ontbijttafel worden mij door een geïnteresseerde Belg nog wat pijnstillers aangeboden. Laat me dit aanbod maar niet aannemen. Ik word meegenomen door een man die op weg is naar Bordeaux. Hij moet daar zijn voor een training. Dat klinkt ook aantrekkelijk. Meerijden naar Bordeaux en daar een maand bivakkeren . Vervolgens instromen in St Jean Pied de Port. Toch maar niet. Deze week staat nog in het teken van mijn herstel. Begin volgende week hoop ik in Vezelay te zijn. Dan breekt een nieuwe etappe aan. Ik hoop dan ook weer te kunnen beschikken over een paar goed functionerende enkels. Het herstel verloopt voorspoedig dus met nog een week moet het goed komen. De man komt uit de omgeving en vertelt honderduit wat hier allemaal te zien is. Speciaal de bijzonderheden over de eerste slag bij de Marne in 1914. Een slag die veel verwoestingen heeft aangericht. Voor ik het weet zien we Sezanne liggen. De lift richting Sezanne is nu tot in Sezanne geworden. Heerlijk die onverwachte leuke gesprekken. Ik bezoek de 16e eeuwse kerk. Het heeft wel iets dit sobere gehavende bouwwerk. Dan op zoek naar mijn overnachtingsadres. Het bejaardentehuis Foyer François de Sales. De non die me ontvangt spreekt Duits. Heerlijk, heb ik weer een mazzeltje. Ik ga op zoek naar het station. Dit zou aan de rand van de stad moeten liggen. Ik wil nl morgen met de bus of trein naar Troyes. Ik loop enkele dagen achter op schema en wil niet dat de tijdsdruk invloed gaat hebben. Het station ligt er vervallen bij. Geen activiteiten meer. Navraag levert op dat er geen openbaar vervoer meer is. Dan maar weer dezelfde combi morgen. Wel wat gecompliceerder en ook verder. Maar dat is voor morgen. Terug naar het centrum om wat te eten. Ik kies voor een lokale specialiteit nl de AAAAA. Dit staat voor Association Amicale des Amateurs d'Andouillette Authentiques. (Vereniging van liefhebbers van authentieke worsten).en de andouillette de Troyes is zo'n worst. Na mijn bestelling google ik nog even en zie dat er ingewanden in verwerkt zijn. Inderdaad de worst is "bijzonder". Op het terras zittend hoor ik: Dag Bart. Michiel komt aangelopen. Ik bied hem natuurlijk een biertje aan. Samen lopen we naar het onderkomen. Natuurlijk is er voor hem ook nog een bed. De zuster haalt wat te drinken voor ons. Om de flesjes te ontkurken haalt ze een Zwitsers zakmes uit haar habijt . Ik had daar eigenlijk een rozenkrans verwacht. We gebruiken samen de maaltijd in het tehuis en drinken daarna samen nog een biertje. We hebben volop bij te praten over onze ervaringen. De kans dat we elkaar weer eens zullen treffen tijdens dit avontuur wordt wel kleiner nu ik besluit een langere afstand te gaan overbruggen. We zullen het zien.
HOOP:
De hoop is als de zo'n, die, ALS we haar tegemoet reizen? De schaduw van onze last achter ons werpt.
Broer, Bon Camino
Weer een gezellig verhaal om te lezen en mooie foto's. De tv masten is echt nostalgie voor onze generatie. ik weet het nog zo goed!! Wij zijn ook niet van eten weggooien, maarrr ik denk dat ik het bij het lezen en zien van die worst deze keer toch bedankt had. brrrrr.
Succes weer vandaag
Nu maar hopen dat jij deze bui niet krijgt, want daar is geen enkele regenjas tegen bestemd.
We krijgen alweer een geweldig mooi verslag, en aan je manier van schrijven en het beleven van alles wat je ziet in de omgeving merken wij dat je er steeds beter in gaat komen.
Het opstarten ging niet meteen zo vlotjes, maar het gaat steeds beter.
Je durft al vaker je duim te gebruiken.
Knap van je hoor, want als je over 2 weken jullie Ton tegenkomt heb je samen de tijd en energie nodig voor wat kilometers te maken.
Echt iets om naar uit te kijken
Bart succes vandaag met de nodige kilometerteller. 👣
Bart ik lees volbewondering jouw reis verslagen Veel succes